تنهایی در شهر کاشان رو، با رفتن به خمب دره (کوهی در اطراف شهر) سپری می‌کردم. کوهی ساکت و آروم که کمتر کسی توش رفت و آمد می‌کرد. با گذشتن از توی جویبارهاش و بالا رفتن از صخره‌هاش حس زندگی بهم دست می‌داد. اینجا بود که برنامه سفر به کاشان برای من شروع شد. نزدیک آبشار می‌نشستم و از زیبایی‌های چشم نوازی که سال‌های بعد ممکن بود، دیگه هیچوقت نبینمشون، لذت می‌بردم.
گشتن در کاشان
باغ فین و سکه انداختن داخل حوض و دیدن معماری حمامش و عکس بانوان قجر برام رویایی بود. و من که قدرت تخیل بالایی دارم، خودم رو هربار یکی از بانوان قجری تصور می‌کردم.
سفره خونه‌های فین برای ما دانشجوها با وجود جوی‌های آبی که از زیر پایمان می‌گذشت و به راه بودن بساط چای و آش و بلالی، و دیدن مردم مثال رفتن به سینما بود.
سیلک
سیلک و تاریخ و قدمتش از شگفتی‌های بینظیریست، که اگر به تاریخ علاقه داشته باشی. فقط در این شهر می‌توان آن را یافت.کاشان دارای ۴۰۰ خانه ی تاریخی باعظمت است؛ از عروس خانه‌ها، خانه‌ی طباطبایی‌ها گرفته آوا تا خانه عباسی‌ها و نقش و نگار چشم نواز خانه بروجردی‌ها، همه و همه شگفت آفرین بود.
معماری هرکدام از بناها جان دیگری در تو متولد می‌سازد. شور و شوق مردم در بازارکاشان دل انگیز بود. آب و هوای شهرکاشان در قیاس شهرهای حومه‌اش خیلی متفاوت بود.
خارج از کاشان
اولین بار زیبایی کویر رو توی مرنجاب تجربه کردم. یکدستی بینظیری که فراموش نشدنیست. شهر نیاسر با آبشار زیبایی با آب و هوای متفاوت از کاشان دیگر شهری بود، که بارها ازش لذت بردم و هربار برای من تداعی خاطره است. کمپ کردن توی قمصر در فصل گلاب گیری با آن همه توریست دیدنیست. زیارتگاهی باشکوه در آران و بیدگل که مردمش با وجود اختلاف نظر بسیاری که با کاشان دارند بسیار مهمانوازند.
مراسم قالی شویی مشهداردهال از مراسم هاییست کم نظیر که دیدنش خالی از لطف نیست. خانه‌های سرخ ابیانه که به دلیل خاک و آجر این منطقه است، در کنار آبشاری زیبا بسیار باشکوه است. طبیعت روستای کامو با رودخانه‌ای خروشانش، و مناظر روستاهای برزک، قهرود، مرق بینظیر بود.
خاطرات من در آن دو سال با دیدن شهرها و روستاهای اطراف کاشان فراموش نشدنیست.
برای این که نوشته‌های بیشتری از من بخونید، به این صفحه مراجعه کنید. و اگه می‌خواید راجع به من یعنی آوا جهانگیری بیشتر بدونید، صفحه من رو مطالعه کنید.
دیگر تجربه های آوا
از دیگر نوشته‌های آوا می‌توان به خانه ملاباشی و آوا، سفر شیراز آوا، تهران از نگاه آوا و کنار گذاشتن ترس از جمع بودن اشاره کرد.
