درنای امید آخرین بازمانده از درناهای مهاجر که از سمت سیبری به سرزمین مادری ما مهاجرت می‌کند. دسته بزرگ‌تری در گذشته از درناهای سیبری به سمت ایران و تالاب فریدونکنار مهاجرت می‌کردند. اما متاسفانه به دلیل شکار غیر قانونی و مدیریت نادرست هرسال تعداد این درناها کم و کمتر شد. آخرین زوج این دسته هم امید و آرزو بودند. که متاسفانه آرزو هم از بین رفت. در سال‌های اخیر امید تنها به سمت تالاب فریدون کنار در پاییز رخت سفر می‌بنده. داستان این درنا می‌تواند الهام بخش داستان‌های مولفان و ساخت انیمیشن و فیلم شود.
میزبانی درست از درنای امید و دیگر حیات وحش ایران
برای همه ما انیمیشن‌ها و کارتون‌ها با موضوعات حیات وحش همیشه جذاب بوده است. برای ما بچه های دهه های بعد از 50 که انیمیشن نیلز هولگرسون رو دیدیم، عجیب است.
شکار حیوانات و اذیت حیوانات آن هم در این خجم واقعا آزار دهنده است. حال شما تصور کنید، که فردی ناآگاه یک پرنده‌ای را شکار کند، که نماد مقاومت و امید یک عده علاقه‌مند به موضوع حیات وحش باشد. متاسفانه وضعیت شکار پرندگان مهاجر در استان مازندران و استان خوزستان اصلا مناسب نیست.
دغدغه علاقه‌مندان و دوستداران حیات وحش به جای خود و صحیح. ولی شکارچیان هم خود را مستحق می‌دانند و باور دارند، که این روزی را خداوند برایشان فرستاده است. و عده‌ای هم این شغل را شغل پدران خود می‌دانند. وضع اقتصادی سخت این روزها هم مزید بر علت شده است. حل این مشکل نیازمند آگاهی سازی و مدیریت مناسب است.
حیات وحشی که در حال نابودی است و اکوسیستمی که نابود بشود، دیگر منطق سرش نمی‌شود. از آن طرف هم شکم گشنه و ذهن ناآگاه منطق سرش نمی‌شود.
هرچند که متاسفانه در بخش‌هایی از کشورمان شاهد حضور افراد غنی بصورت کاملا ساختار یافته هستیم، که مساله‌شان روزی حلال و نان آوری نیست! بعضی اوقات کافی است، تا در چشمان نگاه کرد، تا بتوانی عمق موضوع را گفته و ناگفته بفهمی!
کلیپ درنای امید
دیدن حرکات و رفتار این پرنده مانند دیگر حیات وحش ایران لذت بخش است. هرچند دیدن زنده و لحظه به لحظه و درطبیعت این لذت را صدچندان می‌کند. اما مشاهده ویدیو و کلیپ‌های حیات وحش هم می‌تواند مصداق بارز وصف العیش باشد.
درنای امید
با تمام این تفاسیر امیدواریم با گسترش آگاهی، دانش و بهبود شرایط اقتصادی بتوانیم هرچه بهتر از حیات وحش و اکوسیستم کشور عزیزمان ایران حفاظت و حراست کنیم. ما در مطلبی به عنوان درنای امید، آخرین بازمانده درنای سیبری تالاب فریدون کنار به معرفی این گونه پرداختیم. برای مشاهده آن اینجا را لمس(کلیک) کنید.
عکاسی حیات وحش بطور کل کار سخت، زمان‌بر و پر هزینه‌ای است. یک عکاس باید تجهیزات حرفه‌ای اعم از دوربین و لنزهای گران قیمت را تهیه کند. ساعت‌ها، روزها، حتی ماه‌ها تحقیق و تلاش بکند تا بتواند در لحظه‌ای خاص از گونه‌ای خاص عکاسی کند. عکاسی از امید هم در گستره تالاب فریدونکنار کار آسانی نیست. گستردگی تالاب و فضای ناامن کار را سخت‌تر می‌کند.
در نیمه دوم سال 1401 شمسی در پروژه‌ای از سمت محیط زیست تلاش برای حفظ نسل درناهای سیبری مهاجر به ایران انجام شد. در این پروژه درنا سیبری ماده‌ای از کشور بلژیک خریداری شد و در تالاب فریدونکنار در کنار امید رها شد. بعد از ارتباط خوب این دو درنا با هم در اسفند 1401 هر دو با هم از تالاب سفر خود را آغاز نموده‌اند. امیدواریم که با جفت خوردن این دو پرنده، شاهد ازدیاد این گونه در کشورمان باشیم. در مقاله ای امید و رویا در تالاب فریدون کنار به این موضوع پرداختیم.
- با این تفاسیر باید تماما سپاسگذار این عزیزان باشیم. عکس‌ها و کلیپ زیبای این مطلب را سرکار خانم ایراندخت غضنفری عزیز ثبت کرده‌اند.
امتیاز شما به این صفحه:
درنای امید، امسال هم به تالاب فریدونکنار آمد
درنای امید آخرین بازمانده از درناهای سیبری مهاجر هم امسال(1400) به تالاب فریدونکنار آمد. در مطلب بالا به معرفی و معضلات درنبای امید پرداختیم.